γήινος

古希臘語

詞源

源自γῆ (gê, “地球”) +‎ -ινος (-inos)。

發音

 

• IPA^(幫助)：/ɡɛ̌ː.i.nos/ → /ˈɣi.i.nos/ → /ˈʝi.i.nos/

• (公元前5世紀，阿提卡) IPA^(幫助)：/ɡɛ̌ː.i.nos/
• (公元前1世紀，埃及) IPA^(幫助)：/ˈɡe.i.nos/
• (公元4世紀，通用希臘語) IPA^(幫助)：/ˈɣi.i.nos/
• (公元10世紀，拜占庭) IPA^(幫助)：/ˈʝi.i.nos/
• (公元15世紀，君士坦丁堡) IPA^(幫助)：/ˈʝi.i.nos/

形容詞

γήινος (gḗinos) m (陰性 γηίνη，中性 γήινον); 第一類/第二類

1. 地球的

變格

γήῐ̈νος；γηῐ̈́νη；γήῐ̈νον的第一、第二類變格（阿提卡）

數		單數				雙數				複數
格/性		陽性	陰性	中性		陽性	陰性	中性		陽性	陰性	中性
主格		γήῐ̈νος gḗïnos	γηῐ̈́νη gēḯnē	γήῐ̈νον gḗïnon		γηῐ̈́νω gēḯnō	γηῐ̈́νᾱ gēḯnā	γηῐ̈́νω gēḯnō		γήῐ̈νοι gḗïnoi	γήῐ̈ναι gḗïnai	γήῐ̈νᾰ gḗïna
屬格		γηῐ̈́νου gēḯnou	γηῐ̈́νης gēḯnēs	γηῐ̈́νου gēḯnou		γηῐ̈́νοιν gēḯnoin	γηῐ̈́ναιν gēḯnain	γηῐ̈́νοιν gēḯnoin		γηῐ̈́νων gēḯnōn	γηῐ̈́νων gēḯnōn	γηῐ̈́νων gēḯnōn
與格		γηῐ̈́νῳ gēḯnōi	γηῐ̈́νῃ gēḯnēi	γηῐ̈́νῳ gēḯnōi		γηῐ̈́νοιν gēḯnoin	γηῐ̈́ναιν gēḯnain	γηῐ̈́νοιν gēḯnoin		γηῐ̈́νοις gēḯnois	γηῐ̈́ναις gēḯnais	γηῐ̈́νοις gēḯnois
賓格		γήῐ̈νον gḗïnon	γηῐ̈́νην gēḯnēn	γήῐ̈νον gḗïnon		γηῐ̈́νω gēḯnō	γηῐ̈́νᾱ gēḯnā	γηῐ̈́νω gēḯnō		γηῐ̈́νους gēḯnous	γηῐ̈́νᾱς gēḯnās	γήῐ̈νᾰ gḗïna
呼格		γήῐ̈νε gḗïne	γηῐ̈́νη gēḯnē	γήῐ̈νον gḗïnon		γηῐ̈́νω gēḯnō	γηῐ̈́νᾱ gēḯnā	γηῐ̈́νω gēḯnō		γήῐ̈νοι gḗïnoi	γήῐ̈ναι gḗïnai	γήῐ̈νᾰ gḗïna
派生形式		副詞				比較級				最高級
		γηῐ̈́νως gēḯnōs				—				γηϊνώτατος gēïnṓtatos
注意：		此表中給出的是阿提卡式變格。其他方言的變格，請參見Appendix:古希臘語方言變格。

拓展閱讀

• “γήινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γήινος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γήινος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)

希臘語

詞源

源自古希臘語 γήινος (gḗinos)。

形容詞

γήινος (gíinos) m

1. 地球的
2. 世間的，世俗的

變格

γήινος 的變格

數  格 / 性	單數			複數
	陽性	陰性	中性	陽性	陰性	中性
主格	γήινος •	γήινη •	γήινο •	γήινοι •	γήινες •	γήινα •
屬格	γήινου •	γήινης •	γήινου •	γήινων •	γήινων •	γήινων •
賓格	γήινο •	γήινη •	γήινο •	γήινους •	γήινες •	γήινα •
呼格	γήινε •	γήινη •	γήινο •	γήινοι •	γήινες •	γήινα •

派生詞

• εξωγήινος (exogíinos, “外星的；外星人”)