հնդկերեն

亞美尼亞語

詞源

源自古典亞美尼亞語 հնդկերէն (hndkerēn)，源自 հնդիկ (hndik, “印度人”) + -երէն (-erēn)。

發音

• (東亞美尼亞語) 國際音標^(幫助): /həndkeˈɾen/, [həndkeɾén]
• (西亞美尼亞語) 國際音標^(幫助): /həntɡeˈɾen/, [həntʰkeɾén]

名詞

հնդկերեն • (hndkeren)

1. 印度本土語言（尤指印地語）

變格

i-型, 无生命 (東亞美尼亞語)

	單數（唯單）
主格	հնդկերեն (hndkeren)
與格	հնդկերենի (hndkereni)
奪格	հնդկերենից (hndkerenicʿ)
工具格	հնդկերենով (hndkerenov)
方位格	հնդկերենում (hndkerenum)
	定
主格	հնդկերենը/հնդկերենն (hndkerenə/hndkerenn)
與格	հնդկերենին (hndkerenin)
	第一人稱所有格
主格	հնդկերենս (hndkerens)
與格	հնդկերենիս (hndkerenis)
奪格	հնդկերենիցս (hndkerenicʿs)
工具格	հնդկերենովս (hndkerenovs)
方位格	հնդկերենումս (hndkerenums)
	第二人稱所有格
主格	հնդկերենդ (hndkerend)
與格	հնդկերենիդ (hndkerenid)
奪格	հնդկերենիցդ (hndkerenicʿd)
工具格	հնդկերենովդ (hndkerenovd)
方位格	հնդկերենումդ (hndkerenumd)

近義詞

• հինդի (hindi)