kuyumcu

土耳其語

詞源

源自kuyum (“珠寶”) +‎ -cu。

發音

• 國際音標^(幫助): /kujumdʒu/

名詞

kuyumcu (定宾格 kuyumcuyu，复数 kuyumcular)

1. 珠寶商，珠寶匠
2. 珠寶店

變格

變格
主格	kuyumcu
定賓格	kuyumcuyu
	單數	複數
主格	kuyumcu	kuyumcular
定賓格	kuyumcuyu	kuyumcuları
與格	kuyumcuya	kuyumculara
方位格	kuyumcuda	kuyumcularda
奪格	kuyumcudan	kuyumculardan
屬格	kuyumcunun	kuyumcuların
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 kuyumcum kuyumcularım 第二人稱單數 kuyumcun kuyumcuların 第三人稱單數 kuyumcusu kuyumcuları 第一人稱複數 kuyumcumuz kuyumcularımız 第二人稱複數 kuyumcunuz kuyumcularınız 第三人稱複數 kuyumcuları kuyumcuları
表語形式 單數 複數 第一人稱單數 kuyumcuyum kuyumcularım 第二人稱單數 kuyumcusun kuyumcularsın 第三人稱單數 kuyumcu kuyumcudur kuyumcular kuyumculardır 第一人稱複數 kuyumcuyuz kuyumcularız 第二人稱複數 kuyumcusunuz kuyumcularsınız 第三人稱複數 kuyumcular kuyumculardır

派生詞

• kuyumcu dükkanı
• kuyumculuk