popiół

波蘭語

詞源

源自原始斯拉夫語 *popelъ。

發音

• IPA^(幫助)：/ˈpɔ.pjuw/

• 音頻

  （文檔）

名詞

popiół m 無生

1. 灰塵，塵埃

   Rozrzucił popioły swojej żony nad fale.

   他將妻子的骨灰撒入浪花中。

變格

popiół的變格

	單數	複數
主格	popiół	popioły
屬格	popiołu	popiołów
與格	popiołowi	popiołom
賓格	popiół	popioły
工具格	popiołem	popiołami
方位格	popiele	popiołach
呼格	popiele	popioły

拓展閱讀

• 參見popiół 在 Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關popiół的內容