sün

參見：suen、-sün 和 Appendix:"sun"的變體

匈牙利語

詞源

源自原始芬蘭-烏戈爾語 *śijele (“刺猬”)，參見芬蘭語 siili、愛沙尼亞語 siil。對比sül (“豪豬”)。

發音

• 國際音標^(幫助)：[ˈʃyn]
• 韻部：-yn
• 斷字：sün

名詞

sün (複數 sünök)

1. 刺猬

   近義詞： sündisznó

變格

變格 (詞幹：-ö-，元音和諧律：前圓唇)
	單數	複數
主格	sün	sünök
賓格	sünt	sünöket
與格	sünnek	sünöknek
工具格	sünnel	sünökkel
因果格	sünért	sünökért
轉移格	sünné	sünökké
到格	sünig	sünökig
樣格-形式	sünként	sünökként
樣格-情態	—	—
內格	sünben	sünökben
頂格	sünön	sünökön
接格	sünnél	sünöknél
入格	sünbe	sünökbe
上下格	sünre	sünökre
向格	sünhöz	sünökhöz
出格	sünből	sünökből
上格	sünről	sünökről
奪格	süntől	sünöktől

sün 的所有格形 所有者 单数所有物 复数所有物 第一人称单数 sünöm sünjeim 第二人称单数 sünöd sünjeid 第三人称单数 sünje sünjei 第一人称复数 sününk sünjeink 第二人称复数 sünötök sünjeitek 第三人称复数 sünjük sünjeik

派生詞

複合詞

• hangyászsün
• sündisznó

 

拓展閱讀

• sün in Bárczi, Géza and László Országh: A magyar nyelv értelmező szótára (匈牙利語解釋詞典). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962.