sünnet

土耳其語

詞源

源自鄂圖曼土耳其語 سنت，源自阿拉伯語 سُنَّة (sunna)。對比阿塞拜疆語 sünnət。

名詞

sünnet (定宾格 sünneti，复数 sünnetler)

1. (伊斯蘭教) 聖行
2. 包皮環切術

變格

變格
主格	sünnet
定賓格	sünneti
	單數	複數
主格	sünnet	sünnetler
定賓格	sünneti	sünnetleri
與格	sünnete	sünnetlere
方位格	sünnette	sünnetlerde
奪格	sünnetten	sünnetlerden
屬格	sünnetin	sünnetlerin
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 sünnetim sünnetlerim 第二人稱單數 sünnetin sünnetlerin 第三人稱單數 sünneti sünnetleri 第一人稱複數 sünnetimiz sünnetlerimiz 第二人稱複數 sünnetiniz sünnetleriniz 第三人稱複數 sünnetleri sünnetleri

派生詞

• sünnetçi
• sünnetçilik
• sünnetli
• sünnetlik
• sünnetlilik
• sünnetsiz
• sünnetsizlik

 

參考資料

• Redhouse, James W. (1890年)，“سنت”，A Turkish and English Lexicon [土耳其語-英語詞典]，Constantinople：A. H. Boyajian，第 1081 頁