เมษายน

泰语 编辑

词源 编辑

源自เมษ (mêet, 绵羊) +‎ อายน (到来);字面意思为“公绵羊(白羊座)的到来”;一般认为是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亚西·孙通沃汉 (1822–1891) 所造[1],官方上最早用于1890年4月1日拉玛五世颁布的法令。[2]

发音 编辑

写法เมษายน
e m ʂ ā y n
音素
เม-สา-ยน
e m – s ā – y n
[束缚形]
เม-สา-ยน-
e m – s ā – y n –
[束缚形]
เม-สา-ยน-นะ-
e m – s ā – y n – n a –
泰语罗马化派汶拼音mee-sǎa-yonmee-sǎa-yon-mee-sǎa-yon-ná-
皇家转写me-sa-yonme-sa-yon-me-sa-yon-na-
(标准泰语) IPA(说明)/meː˧.saː˩˩˦.jon˧/(R)/meː˧.saː˩˩˦.jon˧.//meː˧.saː˩˩˦.jon˧.na˦˥./

专有名词 编辑

เมษายน (mee-sǎa-yon)

  1. (เดือน~, ~มาส) 四月

缩写 编辑

缩写

参见 编辑

参考资料 编辑

  1. ส.พลายน้อย (2019-04-12), “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”, ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰语), Bangkok: มติชน, 取回于2020-01-01
  2. พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”, ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰语), 卷5, 期52, Bangkok: โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01, 页451–456