源自中古高地德语 krüppel、krüpel,借自中古低地德语 kröpel,源自古撒克逊语 krupil (“瘸的,瘫痪的”),源自原始西日耳曼语 *krupil,源自原始日耳曼语 *krupilaz。与荷兰语 kreupel、英语 cripple同源。
Krüppel m (强变化,属格 Krüppels,复数 Krüppel)