源自古諾爾斯語 Írar m 複 (「愛爾蘭人」),借自古愛爾蘭語 Ériu (「愛爾蘭」),可能源自原始凱爾特語 *Φīweryū(與拉丁語 Hibernia 同源),源自原始印歐語 *piH-wer- (「肥胖;腫脹」)。
irer c (定單數 ireren,不定複數 irere)
īrer
irer m