ryć

參見：RYC、Ryć、ryč 和 rýč

波蘭語

詞源

源自原始斯拉夫語 *ryti。

發音

• 國際音標^(幫助)：/rɨt͡ɕ/

動詞

ryć 非完 (perfective zryć)

1. (及物) 挖掘
2. (及物) 雕刻，刻蝕

變位

ryć 非完的變位

		單數			複數
	人稱	陽性	陰性	中性	陽性	非陽性
不定式		ryć
现在时	第一人称	ryję			ryjemy
	第二人称	ryjesz			ryjecie
	第三人称	ryje			ryją
	非人称	ryje się
过去时	第一人称	ryłem	ryłam		ryliśmy	ryłyśmy
	第二人称	ryłeś	ryłaś		ryliście	ryłyście
	第三人称	rył	ryła	ryło	ryli	ryły
	非人称	ryto
未来时	第一人称	będę rył, będę ryć	będę ryła, będę ryć		będziemy ryli, będziemy ryć	będziemy ryły, będziemy ryć
	第二人称	będziesz rył, będziesz ryć	będziesz ryła, będziesz ryć		będziecie ryli, będziecie ryć	będziecie ryły, będziecie ryć
	第三人称	będzie rył, będzie ryć	będzie ryła, będzie ryć	będzie ryło, będzie ryć	będą ryli, będą ryć	będą ryły, będą ryć
	非人称	będzie ryć się
條件式	第一人称	ryłbym	ryłabym		rylibyśmy	ryłybyśmy
	第二人称	ryłbyś	ryłabyś		rylibyście	ryłybyście
	第三人称	ryłby	ryłaby	ryłoby	ryliby	ryłyby
	非人称	ryto by
命令式	第一人称	niech ryję			ryjmy
	第二人称	ryj			ryjcie
	第三人称	niech ryje			niech ryją
主动形分词		ryjący	ryjąca	ryjące	ryjący	ryjące
被动形分词		ryty	ryta	ryte	ryci	ryte
同期副分词		ryjąc
動名詞		rycie

近義詞

• (挖掘)： kopać
• (雕刻)： grawerować
• (刻蝕)： sztychować

派生詞

• (名詞) drzeworyt, rycina, ryjówka, ryt

相關詞彙

• (名詞) rydel, ryj, rylec

拓展閱讀

• 參見ryć 在 Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關ryć的內容

下索布語

詞源

源自原始斯拉夫語 *ryti。

動詞

ryć

1. 挖掘