ryć

參見：RYC、Ryć、ryč 和 rýč

波蘭語

詞源

源自原始斯拉夫語 *ryti。

發音

• 國際音標^(幫助)：/rɨt͡ɕ/

動詞

ryć 非完 (perfective zryć)

1. (及物) 挖掘
2. (及物) 雕刻，刻蝕

變位

ryć 非完的變位

		單數			複數
	人稱	陽性	陰性	中性	陽性	非陽性
不定式		ryć
現在時	第一人稱	ryję			ryjemy
	第二人稱	ryjesz			ryjecie
	第三人稱	ryje			ryją
	非人稱	ryje się
過去時	第一人稱	ryłem	ryłam		ryliśmy	ryłyśmy
	第二人稱	ryłeś	ryłaś		ryliście	ryłyście
	第三人稱	rył	ryła	ryło	ryli	ryły
	非人稱	ryto
未來時	第一人稱	będę rył, będę ryć	będę ryła, będę ryć		będziemy ryli, będziemy ryć	będziemy ryły, będziemy ryć
	第二人稱	będziesz rył, będziesz ryć	będziesz ryła, będziesz ryć		będziecie ryli, będziecie ryć	będziecie ryły, będziecie ryć
	第三人稱	będzie rył, będzie ryć	będzie ryła, będzie ryć	będzie ryło, będzie ryć	będą ryli, będą ryć	będą ryły, będą ryć
	非人稱	będzie ryć się
條件式	第一人稱	ryłbym	ryłabym		rylibyśmy	ryłybyśmy
	第二人稱	ryłbyś	ryłabyś		rylibyście	ryłybyście
	第三人稱	ryłby	ryłaby	ryłoby	ryliby	ryłyby
	非人稱	ryto by
命令式	第一人稱	niech ryję			ryjmy
	第二人稱	ryj			ryjcie
	第三人稱	niech ryje			niech ryją
主動形分詞		ryjący	ryjąca	ryjące	ryjący	ryjące
被動形分詞		ryty	ryta	ryte	ryci	ryte
同期副分詞		ryjąc
動名詞		rycie

近義詞

• (挖掘)： kopać
• (雕刻)： grawerować
• (刻蝕)： sztychować

派生詞

• (名詞) drzeworyt, rycina, ryjówka, ryt

相關詞彙

• (名詞) rydel, ryj, rylec

拓展閱讀

• 參見ryć 在 Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關ryć的內容

下索布語

詞源

源自原始斯拉夫語 *ryti。

動詞

ryć

1. 挖掘