δικαστής

古希臘語

詞源

δῐκᾰ́ζω (dikázō, 「決定，判斷，審判」) +‎ -της (-tēs, 陽性施事名詞後綴)

發音

 

• 國際音標^(幫助)：/di.kas.tɛ̌ːs/ → /ði.kasˈtis/ → /ði.kasˈtis/

• (公元前5世紀，阿提卡) 國際音標^(幫助)：/di.kas.tɛ̌ːs/
• (公元1世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/di.kasˈte̝s/
• (公元4世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/ði.kasˈtis/
• (公元10世紀，拜占庭) 國際音標^(幫助)：/ði.kasˈtis/
• (公元10世紀，君士坦丁堡) 國際音標^(幫助)：/ði.kasˈtis/

名詞

δῐκᾰστής (dikastḗs) m (屬格 δῐκᾰστοῦ); 一類變格 (阿提卡，愛奧尼亞，通用)

1. (法律) 法官
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.96.2:

     οἱ δ』 ἐκ τῆς αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες αὐτοῦ τοὺς τρόπους δικαστήν μιν ἑωυτῶν αἱρέοντο.

     hoi d』 ek tês autês kṓmēs Mêdoi horôntes autoû toùs trópous dikastḗn min heōutôn hairéonto.

     之後，來自同一城鎮的米底人看見了他的行為，就選定他來做他們的法官。

   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.14.2–3
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.31
   • 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 120
   • 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 81
2. (法律，雅典城的) 陪審員
   • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1136:

     ἐν τοῖς δικασταῖς, κοὐκ ἐμοί, τόδ』 ἐσφάλη.

     en toîs dikastaîs, kouk emoí, tód』 esphálē.

     落在陪審員，而非我的手中，他只得承擔這樣的損失。

近義詞

• δικαστήρ (dikastḗr)

派生詞

• ἀρχῐδῐκᾰστής (arkhidikastḗs)

相關詞彙

• δικαστήριον (dikastḗrion)

拓展閱讀

• 「δικαστής」, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

希臘語

詞源

源自古希臘語 δικαστής (dikastḗs)。等同於δικάζω (dikázo) +‎ -τής (-tís)。

名詞

δικαστής (dikastís) m 或 f (複數 δικαστές，陰性 δικαστίνα)

1. (法律) 法官

變格

δικαστής的變格

	單數	複數
主格	δικαστής •	δικαστές •
屬格	δικαστή •	δικαστών •
賓格	δικαστή •	δικαστές •
呼格	δικαστή •	δικαστές •

相關詞彙

• 參見：δίκη f (díki, 「審判」)

拓展閱讀

• δικαστής在希臘語維基百科上的資料。維基百科 ^el