konungur

冰島語

詞源

源自古諾爾斯語 konungr ← 原始日耳曼語 *kuningaz。

發音

• 國際音標^(幫助): [ˈkʰɔːnuŋkʏr]

名詞

konungur m (屬格單數 konungs，主格複數 konungar)

1. 王

變格

konungur 的變格 (陽性)

	單數		複數
	不定	定指	不定	定指
主格	konungur	konungurinn	konungar	konungarnir
賓格	konung	konunginn	konunga	konungana
與格	konungi	konunginum, konungnum	konungum	konungunum
屬格	konungs	konungsins	konunga	konunganna

近義詞

• kóngur m, lofðungur m 〈古〉, hilmir m 〈舊〉