kucai

印尼語

發音

• 國際音標^(幫助): [ˈkut͡ʃai̯]
• 斷字：ku‧cai

詞源1

源自馬來語 kucai，源自閩南語 韭菜 (kú-tshài)。

名詞

kucai (第一人稱所有格 kucaiku，第二人稱所有格 kucaimu，第三人稱所有格 kucainya)

1. 韭菜

詞源2

源自米南佳保語 [具體何詞?]。

動詞

kucai

1. (方言) 流亡

   近義詞：kucil、pencil

變位

kucai（meng-、不及物）的變位
詞根	kucai
	習慣	偶然	受事焦點	詞根祈使	祈願
施事	mengucai	terkucai	dikucai	kucai	kucailah
使役	memperkucai	terperkucai	diperkucai	perkucai	perkucailah
方位	mengucaii	terkucaii	dikucaii	kucaii	kucaiilah
施益	mengucaikan	terkucaikan	dikucaikan	kucaikan	kucaikanlah
	複合語態
使役＋方位	memperkucaii	terperkucaii	diperkucaii	perkucaii	perkucaiilah
使役＋施益	memperkucaikan	terperkucaikan	diperkucaikan	perkucaikan	perkucaikanlah
備註：其中有些通常不存在於標準印尼語中。有些還會改變詞意。

派生詞

• mengucai
• terkucai

 

拓展閱讀

• 「kucai」 in Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

馬來語

詞源

借自閩南語 韭菜 (kú-tshài)。

名詞

kucai (爪夷文 کوچاي，複數 kucai-kucai，非正式第一人稱屬格 kucaiku，不禮貌第二人稱屬格 kucaimu，第三人稱屬格 kucainya)

1. 韭菜

派生語彙

• → 印尼語: kucai

拓展閱讀

• 「kucai」 in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.