πελαργός

古希臘語

詞源

源自前希臘語 。民間詞源解釋為πελός (pelós, “暗”) +‎ ἀργός (argós, “白”)。有說法認為與古典亞美尼亞語 արագիլ (aragil)有關。Witczak (1991) 認為本詞為複合詞，第二部分詞幹源自未成詞的*ἁργός (*hargós)，源自原始印歐語 *sr̥ǵos (“鸛”)，類似原始日耳曼語 *sturkaz (“鸛”)。

發音

 

• IPA^(幫助)：/pe.laːr.ɡós/ → /pe.larˈɣos/ → /pe.larˈɣos/

• (公元前5世紀，阿提卡) IPA^(幫助)：/pe.laːr.ɡós/
• (公元前1世紀，埃及) IPA^(幫助)：/pɛ.larˈɡos/
• (公元4世紀，通用希臘語) IPA^(幫助)：/pe.larˈɣos/
• (公元10世紀，拜占庭) IPA^(幫助)：/pe.larˈɣos/
• (公元15世紀，君士坦丁堡) IPA^(幫助)：/pe.larˈɣos/

名詞

πελᾱργός (pelārgós) m (屬格 πελᾱργοῦ); 二類變格

1. 鸛

變格

ὁ πελᾱργός；τοῦ πελᾱργού的第二類變格（阿提卡）

格 / #	單數	雙數	複數
主格	ὁ πελᾱργός ho pelārgós	τὼ πελᾱργώ tṑ pelārgṓ	οἱ πελᾱργοί hoi pelārgoí
屬格	τοῦ πελᾱργού toû pelārgoú	τοῖν πελᾱργοίν toîn pelārgoín	τῶν πελᾱργών tôn pelārgṓn
與格	τῷ πελᾱργῴ tôi pelārgṓi	τοῖν πελᾱργοίν toîn pelārgoín	τοῖς πελᾱργοίς toîs pelārgoís
賓格	τὸν πελᾱργόν tòn pelārgón	τὼ πελᾱργώ tṑ pelārgṓ	τοὺς πελᾱργούς toùs pelārgoús
呼格	πελᾱργέ pelārgé	πελᾱργώ pelārgṓ	πελᾱργοί pelārgoí
注意：	此表中給出的是阿提卡式變格。其他方言的變格，請參見Appendix:古希臘語方言變格。

派生語彙

• 希臘語：πελαργός (pelargós)
• → 阿拉伯語：بِلَّارِج‎ (billārij) (突尼斯, 阿爾及利亞, 摩洛哥)
• → 古典敘利亞語：ܦܝܠܪܓܐ‎ (pīlargā)

拓展閱讀

• “πελαργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πελαργός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • stork idem, page 821.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), 卷II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, ISBN 9789004174207, 页1165
• Ačaṙean, Hračʿeay (1971), “արագիլ”, Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (亞美尼亞語), 卷I, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume版, Yerevan: University Press, 页292–293
• Template:R:xcl:Lagarde:1877
• Witczak, Krzysztof Tomasz. 1991. "Indo-European *sr̥C in Germanic". Historische Sprachforschung 104:1, pp. 106–107.

希臘語

詞源

源自古希臘語。

名詞

πελαργός (pelargós) m (复数 πελαργοί)

1. 鸛

變格

πελαργός的變格

	單數	複數
主格	πελαργός •	πελαργοί •
屬格	πελαργού •	πελαργών •
賓格	πελαργό •	πελαργούς •
呼格	πελαργέ •	πελαργοί •

參見

• ερωδιός m (erodiós, “鷺”)
• γερανός m (geranós, “鶴”)