古典借詞，源自梵語 सुन्दर (sundara)，源自早期的सूनर (sūnára, “有生命力的；有力的”)，中間插入塞音 -d-，源自原始印度-伊朗語 *Hsu-Hnáras (“擁有良好人力的”)，源自*Hsu- (“好的”) + *Hnáras (“人力；人”)；等同於সু- (śu-) + নর (nôr)；另一有塞音的例子可參見বাঁদর (bãdor, “猴子”)。সৌন্দর্য (śōundorjo) and সুঁদর (śũdor)的同源對似詞。
সুন্দর (śundor)
