tíð

參見：tid、tith、TID、tíd 和 tiþ

法羅語

詞源

源自古諾爾斯語 tíð ← 原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。

發音

• 國際音標^(幫助)：[tʰʊiː]
• 韻部：-ʊiː
• 同音词：tí, týð

名詞

tíð f（屬格單數 tíðar，複數 tíðir）

1. 時間
2. (語法) 時態

變格

tíð 的变格 f2 单数 复数 不定 定 不定 定 主格 tíð tíðin tíðir tíðirnar 宾格 tíð tíðina tíðir tíðirnar 与格 tíð tíðini tíðum tíðunum 属格 tíðar tíðarinnar tíða tíðanna

冰島語

詞源

源自古諾爾斯語 tíð ← 原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。

發音

• 國際音標^(幫助)：/tʰiːð/

名詞

tíð f (属格单数 tíðar, 主格复数 tíðir)

1. 時間，時期
2. 天氣情況
3. 〈复〉 經期
4. 〈复〉 彌撒
5. (語法) 時態

變格

tíð的變格

f-s2	單數		複數
	不定	定	不定	定
主格	tíð	tíðin	tíðir	tíðirnar
賓格	tíð	tíðina	tíðir	tíðirnar
與格	tíð	tíðinni	tíðum	tíðunum
屬格	tíðar	tíðarinnar	tíða	tíðanna

近義詞

• (時期)： tímabil
• (天氣)： veðurfar
• (經期)： blæðingar, blóðlát kvenna
• (彌撒)： messa

派生詞

派生詞

• ártíð
• framtíð
• innan tíðar
• í tæka tíð
• með tíð og tíma

• núliðin tíð
• nútíð
• skildagatíð
• tíðaratviksorð
• þáframtíð

• þáliðin tíð
• þáskildagatíð
• þátíð
• þeirrar tíðar menn

古諾爾斯語

詞源

源自原始日耳曼語 *tīdiz ← 原始印歐語 *dīti- (“時間，時期”) ← *dī- (“時間”)。對比古英語 tīd (英語 tide), 古弗里斯蘭語 tīd (西弗里斯蘭語 tiid), 古撒克遜語 tīd (低地德語 Tied), 古荷蘭語 tīt (荷蘭語 tijd), 古高地德語 zīt (德語 Zeit); 古典亞美尼亞語 տի (ti)。

名詞

tíð f (屬格 tíðar, 複數 tíðir)

1. 時間
2. 小時
3. 〈复〉 禮拜
4. (語法) 長度
5. (語法) 時態
6. (語法)} （名詞和動詞的）詞尾

變格

  tíð 的變格 (陽性 i-詞幹)

陰性	單數		複數
	不定	定	不定	定
主格	tíð	tíðin	tíðir	tíðirnar
賓格	tíð	tíðina	tíðir	tíðirnar
與格	tíð	tíðinni	tíðum	tíðunum
屬格	tíðar	tíðarinnar	tíða	tíðanna

派生語彙

• 丹麥語: tid
• 法羅語: tíð
• 冰島語: tíð
• 挪威語: tid, tid（新挪威语）
• 瑞典語: tid
  • Elfdalian: tið
• Elfdalian: taið