מזל

希伯来语

词根
נ־ז־ל

词源

可能源自阿卡德语 𒌓𒁕 (manzaltum)。对比亚拉姆语 מַזָּלָא (mazzālā, “星座；运气，命运”)（古典曼达安语 ࡌࡀࡍࡆࡀࡋࡀ (manzala, “星座；星座符号”)）。

发音

• (圣经希伯来语) 国际音标^(帮助): /mazˈzaːl/
• (Tiberian Hebrew) 国际音标^(帮助): /mazˈzɔːl/
• (阿什肯纳兹) 国际音标^(帮助): /ma.zɔl/
• (IL，Sephardi Hebrew) 国际音标^(帮助): /maˈzal/

名词

מַזָּל (mazál) m (不定复数 מַזָּלוֹת)

1. (圣经) 星；星座
   • 列王纪下23:5：（圣经和合本翻译）

     וְהִשְׁבִּית אֶת־הַכְּמָרִים אֲשֶׁר נָתְנוּ מַלְכֵי יְהוּדָה וַיְקַטֵּר בַּבָּמוֹת בְּעָרֵי יְהוּדָה וּמְסִבֵּי יְרוּשָׁלִָם וְאֶת־הַמְקַטְּרִים לַבַּעַל לַשֶּׁמֶשׁ וְלַיָּרֵחַ וְלַמַּזָּלוֹת וּלְכֹל צְבָא הַשָּׁמָיִם׃

     v'hishbít 'et-hak'marím 'ashér nat'nú mal'khéi y'hudá vay'katér babamót b'aréi y'hudá um'sibéi y'rushaláyim v'et-ham'kat'rím labá'al lashémesh v'layaréakh v'lamazalót ul'khól ts'vá hashamáyim.
     wəhišbīṯ ʾeṯ-hakkəmārīm ʾăšer nāṯənū maləḵē yəhūḏā wayəqaṭṭēr babbāmōṯ bəʿārē yəhūḏā ūməsibbē yərūšālā́yim wəʾeṯ haməqaṭṭərīm labbáʿal laššémeš wəlayyārḗaḥ wəlammazzālōṯ ūləḵōl ṣəḇā haššāmā́yim.

     从前犹大列王所立拜偶像的祭司，在犹大城邑的丘坛，和耶路撒冷的周围烧香；现在王都废去；又废去向巴力，和日、月、行星，并天上万象、烧香的人；

2. (历史，占星术) 行星：古代认为在夜空中相对恒星移动的七大天体，为太阳、金星、水星、月球、土星、木星、火星
3. (占星术) 星座符号
4. 命运，宿命
5. 运气，机会
6. (特指) 幸运，好运

衍生词汇

• עוֹבֵד כּוֹכָבִים וּמַזָּלוֹת ('ovéd kokhavím umazalót)、עַכּוּ״ם ('akú"m)
• מַזָּל טוֹב (mazál tóv)

派生语汇

• → 拉蒂诺语: mazal
• → 意第绪语: מזל (mazl)
  • ⇒ 英语: mazel tov，schlimazel
• ⇒ 古希腊语: κακομάζαλος (kakomázalos)

参考资料

• “מזל” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language

延伸阅读

• מזל在希伯来语维基百科上的资料。维基百科 ^he

拉蒂诺语

词源

源自中世纪希伯来语 מזל。

名词

מזל m (希伯来字母，拉丁字母 mazal)

1. 星
2. 命运

意第绪语

词源

源自希伯来语 מַזָּל (mazzāl)。

发音

• 国际音标^(帮助): /ˈmazɫ̩/

名词

מזל (mazl) n

1. (占星术) 星座符号
2. 运气；幸运

衍生词汇

• מזלדיק (mazldik)
• מזל האָבן (mazl hobn)
• מזל־טובֿ (mazl-tov)
• שלימזל (shlimazl)

派生语汇

• → 荷兰语: mazzel
• ⇒ 德语: vermasseln