พระองค์

泰语

词源

源自พระ (prá, “用于神祇、皇室及与其相关事物的前缀”, 字面意思是“神的；极好的；珍贵的，等等”) +‎ องค์ (“存在；身体；形式，等等”)；可能派生自古高棉语 braḥ ʼaṅga。对比现代高棉语 ព្រះអង្គ (prĕəhʼngkɔɔ)、老挝语 ພຣະອົງ (pha ra ’ong)。

发音

写法		พระองค์ b r a ɒ ŋ g ʻ
音素		พฺระ-อง b ̥ r a – ɒ ŋ
泰语罗马化	派汶拼音	prá-ong
	皇家转写	phra-ong
(标准泰语) IPA(说明)		/pʰra˦˥.ʔoŋ˧/(R)

量词

พระองค์

1. 用于神祇、皇室、宗教人士的量词。

名词

พระองค์ (prá-ong)

1. (指神祇、皇室、宗教人士的) 身体
2. 对神祇、皇室、宗教人士的尊称

代词

พระองค์ (prá-ong)

1. 第二人称或第三人称代词，用于指神祇、皇室、宗教人士。
   • 约伯记 9:12：

     ดูเถิด พระองค์ทรงฉวยไป ใครจะห้ามพระองค์ได้ ใครจะทูลพระองค์ว่า "พระองค์ทรงกระทำอะไรนั่น"

     duu-tə̀ət prá-ong song chǔai bpai krai jà hâam prá-ong dâai krai jà tuun prá-ong wâa "prá-ong song grà-tam à-rai nân"

     你看，他若要拿走，谁能阻挡他？谁敢问他，你要做什么？