uç

参见：Úc、UC、uC、ức、ực、-uc、u/c 和 üç

土耳其语

词源1

源自原始突厥语 *ūč (“端，缘”)。

名词

uç (定宾格 ucu，复数 uçlar)

1. 极
2. 端，尖
3. 顶

变格

变格
主格	uç
定宾格	ucu
	单数	复数
主格	uç	uçlar
定宾格	ucu	uçları
与格	uca	uçlara
方位格	uçta	uçlarda
夺格	uçtan	uçlardan
属格	ucun	uçların
所有格形式 单数 复数 第一人称单数 ucum uçlarım 第二人称单数 ucun uçların 第三人称单数 ucu uçları 第一人称复数 ucumuz uçlarımız 第二人称复数 ucunuz uçlarınız 第三人称复数 uçları uçları
表语形式 单数 复数 第一人称单数 ucum uçlarım 第二人称单数 uçsun uçlarsın 第三人称单数 uç uçtur uçlar uçlardır 第一人称复数 ucuz uçlarız 第二人称复数 uçsunuz uçlarsınız 第三人称复数 uçlar uçlardır

词源2

动词

uç

1. uçmak 的第二人称单数命令式