ἀποστάτης

古希臘語

詞源

源自 ἀφίστημι (aphístēmi) +‎ -της (-tēs)。

發音

 

• 國際音標^(幫助)：/a.pos.tá.tɛːs/ → /a.posˈta.tis/ → /a.posˈta.tis/

• (公元前5世紀，阿提卡) 國際音標^(幫助)：/a.pos.tá.tɛːs/
• (公元1世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/a.posˈta.te̝s/
• (公元4世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/a.posˈta.tis/
• (公元10世紀，拜占庭) 國際音標^(幫助)：/a.posˈta.tis/
• (公元10世紀，君士坦丁堡) 國際音標^(幫助)：/a.posˈta.tis/

名詞

ᾰ̓ποστᾰ́της (apostátēs) m (屬格 ᾰ̓ποστᾰ́του); 一類變格

1. 背棄者，反叛者
2. (通用，基督教) 放棄信仰者，背教者，叛教者

變格

ὁ ἀποστάτης；τοῦ ἀποστάτου的第一類變格 (阿提卡)

格 / #	單數	雙數	複數
主格	ὁ ἀποστάτης ho apostátēs	τὼ ἀποστάτᾱ tṑ apostátā	οἱ ἀποστάται hoi apostátai
屬格	τοῦ ἀποστάτου toû apostátou	τοῖν ἀποστάταιν toîn apostátain	τῶν ἀποστατῶν tôn apostatôn
與格	τῷ ἀποστάτῃ tôi apostátēi	τοῖν ἀποστάταιν toîn apostátain	τοῖς ἀποστάταις toîs apostátais
賓格	τὸν ἀποστάτην tòn apostátēn	τὼ ἀποστάτᾱ tṑ apostátā	τοὺς ἀποστάτᾱς toùs apostátās
呼格	ἀποστάτᾰ apostáta	ἀποστάτᾱ apostátā	ἀποστάται apostátai
注意：	此表中給出的是阿提卡式變格。其他方言的變格，請參見Appendix:古希臘語方言變格。

派生語彙

• 希臘語: αποστάτης (apostátis)
• → 拉丁語: apostata

延伸閱讀

• 「ἀποστάτης」, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• 「ἀποστάτης」, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, 3版, 芝加哥: 芝加哥大學出版社
• G4396, Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.