przykazać

波蘭語

詞源

源自przy- +‎ kazać。

發音

• 國際音標^(幫助): /pʂɘˈka.zat͡ɕ/

• 音頻：

  (檔案)

• 韻部：-azat͡ɕ
• 音節化：przy‧ka‧zać

動詞

przykazać 完 (非完整體 przykazywać)

1. (及物) 命令 [接 與格 『給誰』，接 żeby (+ 從句) 或 不定式 『做什麼』]

   近義詞：nakazać、rozkazać

變位

przykazać 完 的變位

		單數			複數
	人稱	陽性	陰性	中性	陽性人稱	陰性 / 中性 / 陽性非人稱
不定式		przykazać
將來時	第一人稱	przykażę			przykażemy
	第二人稱	przykażesz			przykażecie
	第三人稱	przykaże			przykażą
	非人稱	przykaże się
過去式	第一人稱	przykazałem	przykazałam		przykazaliśmy	przykazałyśmy
	第二人稱	przykazałeś	przykazałaś		przykazaliście	przykazałyście
	第三人稱	przykazał	przykazała	przykazało	przykazali	przykazały
	非人稱	przykazano
條件式	第一人稱	przykazałbym	przykazałabym		przykazalibyśmy	przykazałybyśmy
	第二人稱	przykazałbyś	przykazałabyś		przykazalibyście	przykazałybyście
	第三人稱	przykazałby	przykazałaby	przykazałoby	przykazaliby	przykazałyby
	非人稱	przykazano by
命令式	第一人稱	niech przykażę			przykażmy
	第二人稱	przykaż			przykażcie
	第三人稱	niech przykaże			niech przykażą
被動形動詞		przykazany	przykazana	przykazane	przykazani	przykazane
前副動詞		przykazawszy
動名詞		przykazanie

衍生詞彙

名詞

• przykaz
• przykazanie

 

短語

• jak Bóg przykazał
• jak Pan Bóg przykazał

 

延伸閱讀

• 參見przykazać 在 Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關przykazać的內容