eş

參見：Appendix:"es"的變體

克里米亞韃靼語

副詞

eş

1. 無

   Eş birevini körmedim.

   我誰也沒看見。

2. 完全不

其他寫法

• 〈文〉 iç

土耳其語

詞源

源自古突厥語 éş，源自原始突厥語 *ẹ̄ĺ (“朋友，同伴”)。

副詞

eş

1. 如，像

名詞

eş (定宾格 eşi，复数 eşler)

1. 配對

   O terliğin eşini bir türlü bulamıyorum. ― 我找不到另一隻拖鞋了。

   Dünyada eşi yok. ― 世界上沒有完全一樣的事物。

2. 配偶

   Eşimle beş yıl önce evlendim. ― 五年前我娶了老婆。

變格

變格
主格	eş
定賓格	eşi
	單數	複數
主格	eş	eşler
定賓格	eşi	eşleri
與格	eşe	eşlere
方位格	eşte	eşlerde
奪格	eşten	eşlerden
屬格	eşin	eşlerin
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 eşim eşlerim 第二人稱單數 eşin eşlerin 第三人稱單數 eşi eşleri 第一人稱複數 eşimiz eşlerimiz 第二人稱複數 eşiniz eşleriniz 第三人稱複數 eşleri eşleri
表語形式 單數 複數 第一人稱單數 eşim eşlerim 第二人稱單數 eşsin eşlersin 第三人稱單數 eş eştir eşler eşlerdir 第一人稱複數 eşiz eşleriz 第二人稱複數 eşsiniz eşlersiniz 第三人稱複數 eşler eşlerdir

派生詞

派生詞

• eşli
• eşlik
• eşlilik

• eşsiz
• eşsizlik