พฤศจิกายน
泰語
编辑詞源
编辑源自พฤศจิก (“蠍子”) + อายน (“到來;循環;過程”);字面意思為“蠍子(天蠍座)的到來”;一般認為是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造[1],官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。[2]
發音
编辑寫法 | พฤศจิกายน b ṛ ɕ t͡ɕ i k ā y n | |
音素 | พฺรึด-สะ-จิ-กา-ยน b ̥ r ụ ɗ – s a – t͡ɕ i – k ā – y n | |
泰語羅馬化 | 派汶拼音 | prʉ́t-sà-jì-gaa-yon |
皇家轉寫 | phruet-sa-chi-ka-yon | |
(標準泰語) IPA(說明) | /pʰrɯt̚˦˥.sa˨˩.t͡ɕi˨˩.kaː˧.jon˧/(R) |
專有名詞
编辑พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon)
縮寫
编辑縮寫
參見
编辑- (格里曆月份) มกราคม (má-gà-raa-kom), กุมภาพันธ์ (gum-paa-pan), มีนาคม (mii-naa-kom), เมษายน (mee-sǎa-yon), พฤษภาคม (prʉ́t-sà-paa-kom), มิถุนายน (mí-tù-naa-yon), กรกฎาคม (gà-rá-gà-daa-kom), สิงหาคม (sǐng-hǎa-kom), กันยายน (gan-yaa-yon), ตุลาคม (dtù-laa-kom), พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon), ธันวาคม (tan-waa-kom) (Category: 泰語_格里曆月份)
參考資料
编辑- ↑ ส.พลายน้อย (2019-04-12), “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”,ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰語),Bangkok:มติชน, 取回于2020-01-01
- ↑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”,ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰語),第 5 卷, 期52,Bangkok:โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01,第 451–456 頁