泰語 编辑

詞源 编辑

源自เมษ (mêet, 綿羊) +‎ อายน (到來);字面意思為“公綿羊(白羊座)的到來”;一般認為是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造[1],官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。[2]

發音 编辑

寫法เมษายน
e m ʂ ā y n
音素
เม-สา-ยน
e m – s ā – y n
[束縛形]
เม-สา-ยน-
e m – s ā – y n –
[束縛形]
เม-สา-ยน-นะ-
e m – s ā – y n – n a –
泰語羅馬化派汶拼音mee-sǎa-yonmee-sǎa-yon-mee-sǎa-yon-ná-
皇家轉寫me-sa-yonme-sa-yon-me-sa-yon-na-
(標準泰語) IPA(說明)/meː˧.saː˩˩˦.jon˧/(R)/meː˧.saː˩˩˦.jon˧.//meː˧.saː˩˩˦.jon˧.na˦˥./

專有名詞 编辑

เมษายน (mee-sǎa-yon)

  1. (เดือน~, ~มาส) 四月

縮寫 编辑

縮寫

參見 编辑

參考資料 编辑

  1. ส.พลายน้อย (2019-04-12), “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”, ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰語), Bangkok: มติชน, 取回于2020-01-01
  2. พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”, ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰語), 卷5, 期52, Bangkok: โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01, 页451–456