英語 編輯

詞源 編輯

源自中世紀拉丁語 punctus (標點符號)

發音 編輯

名詞 編輯

punctus

  1. (古文字學) 中世紀時使用的一種結束句子的標點符號(‧),為句號的前身
    • 1993, Malcolm Beckwith Parkes, Pause and Effect[1], Plates and Commentaries,頁號 197:
      In the sacerdotal prayers in col. a the punctuation is by punctus flexus, punctus elevatus and punctus.
      (請為本引文添加中文翻譯)
    • 2011 7月 22, Tadao Kudouchi, English Historical Linguistics and Philology in Japan[2], De Gruyter, →ISBN,頁號 172:
      The most common item of punctuation was the punctus or point.
      (請為本引文添加中文翻譯)
    • 2015 8月 31, 「Medieval Manuscripts」, 出自 Albrecht Classen 編, Handbook of Medieval Culture[3], 卷 2, De Gruyter, →ISBN,頁號 1015:
      Curiously, the punctus versus was largely replaced with a punctus by ca.1100.
      (請為本引文添加中文翻譯)

參見 編輯

拉丁語 編輯

發音 編輯

詞源 1 編輯

pungō (I prick, puncture, punch)的被動完成時分詞。

分詞 編輯

pūnctus (陰性 pūncta,中性 pūnctum,副詞 pūnctim); 第一/第二類變格 分詞

  1. 被扎的
  2. 有點的,有斑點
  3. (感情上)刺痛的,感動
  4. 心煩的,不安
變格 編輯

第一/第二類變格 adjective。

單數 複數
格 / 性 陽性 陰性 中性 陽性 陰性 中性
主格 pūnctus pūncta pūnctum pūnctī pūnctae pūncta
屬格 pūnctī pūnctae pūnctī pūnctōrum pūnctārum pūnctōrum
與格 pūnctō pūnctō pūnctīs
賓格 pūnctum pūnctam pūnctum pūnctōs pūnctās pūncta
奪格 pūnctō pūnctā pūnctō pūnctīs
呼格 pūncte pūncta pūnctum pūnctī pūnctae pūncta
衍生詞彙 編輯
後代詞彙 編輯

名詞 編輯

pūnctus m (屬格 pūnctī); 第二類變格

  1. (Late LatinNew Latin;亦數學) point
    其他形式: pūnctum n
變格 編輯

第二類變格名詞。

單數 複數
主格 pūnctus pūnctī
屬格 pūnctī pūnctōrum
與格 pūnctō pūnctīs
賓格 pūnctum pūnctōs
奪格 pūnctō pūnctīs
呼格 pūncte pūnctī

詞源 2 編輯

源自pungō +‎ -tus

名詞 編輯

pūnctus m (屬格 pūnctūs); 第四類變格

  1. (dubious)
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia 2.68, Jean Harduin, editor, Caii Plinii Secundi historiae naturalis libri XXXVII [], volume 1, published 1741, Paris, p. 107:
      Hae tot portiones terrae, immo vero, ut plures tradidere, 15mundi punctus: ( neque enim aliud est terra in universo: )
      Notae. [...] 15. Mundi punctus.] Acutum illud est Senecae dictum, lib. I. Natur. quaest. in prooem. pag. 831. Hoc est illud punctum, quod inter tot gentes ferro & igni dividitur. O quam ridiculi sunt mortalium termini, &c.
  2. (Medieval Latin) 標點符號
變格 編輯

第四類變格名詞。

單數 複數
主格 pūnctus pūnctūs
屬格 pūnctūs pūnctuum
與格 pūnctuī pūnctibus
賓格 pūnctum pūnctūs
奪格 pūnctū pūnctibus
呼格 pūnctus pūnctūs
近義詞 編輯
後代詞彙 編輯

相關詞彙 編輯

參考 編輯

  • punctus in Charlton T. Lewis & Charles Short, A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press, 1879
  • punctus在Charles du Fresne du Cange的Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • punctus在Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français (拉丁語-法語詳解詞典), Hachette中的內容
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[4], London: Macmillan and Co.
    • in an instant: puncto temporis
    • to obtain many (few) votes in a century or tribe: multa (pauca) puncta in centuria (tribu) aliqua ferre